Ja…
Ik zie dat voor me….
Een meeting met alleen friezen. en Hans-Jan.
Zwijgend staat iedereen rondom de auto’s. Buiten in een open weiland en in de verte een meer…
Meeting houding optima forma.
De stoere blonde koppen in de wind. Niemand zegt wat en kijkt stuurs voor zich uit. Af en toe knijpt iemand de ogen toe en doet alsof hij iets hoort, maar laat het moment voorbij gaan.
Na dat er een half uur niks gezegd is krijgt de praatgrage Hans-Jan het benauwd en brengt in de groep: “ik vind een gele wel mooi”. Doodse stilte is het resultaat, de wind (die er altijd i in Friesland) is het enige commentaar…
Enfin… om een lang, saai verhaal kort te maken: Hans-Jan keert naar een uur maar weer huiswaarts. Nagekeken door de groep, stoere, bonkige friezen…
De enige zin die die dag nog wordt uitgesproken: “die vent altijd… met zijn eindeloos gezeik over die gele…”…